தனியார் பள்ளிக் கட்டணங்களை மாநிலங்கள் முறைப்படுத்துவது எப்படி? டெல்லியின் புதிய சட்டம் கூறுவது என்ன?

 

தனியார் பள்ளி. இந்த மாநிலச் சட்டங்களின் அரசியலமைப்புச் செல்லுபடியாகும் தன்மை தனியார் பள்ளிகள் சங்கத்தால் மீண்டும் மீண்டும் கேள்விக்குள்ளாக்கப்பட்டுள்ளது. Photograph: (Photo: Abhinav Saha)

கடந்த வாரம் துணைநிலை ஆளுநர் வி.கே. சக்சேனா, டெல்லி பள்ளி கல்வி (கட்டண நிர்ணயம் மற்றும் ஒழுங்குமுறை வெளிப்படைத்தன்மை) சட்டம், 2025-ஐ அறிவித்ததன் மூலம், தேசிய தலைநகரம் ஒரு புதிய கட்டண ஒழுங்குமுறை காலத்திற்குள் நுழைந்துள்ளது. தன்னிச்சையான கட்டண உயர்வு தொடர்பாகப் பெற்றோர் சங்கங்களுக்கும் தனியார் பள்ளிகளுக்கும் இடையே பல ஆண்டுகளாக நிலவி வந்த மோதல்களுக்குப் பிறகு, கட்டண உயர்வை ஆய்வு செய்ய 3 அடுக்குக் குழு அமைப்பை இந்தச் சட்டம் கட்டாயமாக்குகிறது.

புதிய சட்டத்தின் ஒரு முக்கிய அம்சம் என்னவென்றால், மாவட்டக் குழு தலையிட வேண்டுமெனில், பாதிக்கப்பட்ட பெற்றோர்களில் குறைந்தது 15 சதவீதம் பேர் ஒரு புகாருக்கு ஆதரவளிக்க வேண்டும். இது ஏற்கனவே விவாதத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது; பள்ளி நிர்வாகத்திற்கு எதிராக இவ்வளவு ஆதரவைத் திரட்டுவது நடைமுறையில் கடினம் என்று பெற்றோர் சங்கங்கள் வாதிடுகின்றன.

பல்வேறு மாநிலங்கள் பள்ளிக் கட்டணத்தை எவ்வாறு முறைப்படுத்துகின்றன, அவை சந்திக்கும் சவால்கள் மற்றும் தனியார் பள்ளி நிர்வாகத்தில் தலையிட மாநில அரசுக்கு உள்ள அதிகாரம் குறித்து நீதிமன்றங்கள் வழங்கிய தீர்ப்புகள் பற்றிய ஒரு பார்வை இங்கே:

தன்னாட்சி vs கொள்ளை லாபம் 

இந்தியாவில் தனியார் பள்ளிக் கட்டண ஒழுங்குமுறை என்பது உச்ச நீதிமன்றத்தின் இரண்டு முக்கியத் தீர்ப்புகளுக்கு இடையே சமநிலையைப் பேண வேண்டும்.

டி.எம்.ஏ பை அறக்கட்டளை (2002): இந்த மைல்கல் வழக்கில், தனியார் உதவிபெறாத பள்ளிகள் தங்கள் சொந்தக் கட்டண அமைப்பைத் தீர்மானிக்க சுயாட்சி கொண்டுள்ளன என்று உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது.

இருப்பினும், இந்தச் சுயாட்சி முழுமையானது அல்ல என்றும் நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது: பள்ளிகள் வளர்ச்சிக்குத் தேவையான "நியாயமான உபரி" நிதியைப் பெற உரிமையுண்டு, ஆனால் "கொள்ளை லாபம்" மற்றும் "நன்கொடை" வசூலிப்பது முற்றிலும் தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது.

பின்னர் மாடர்ன் ஸ்கூல் vs இந்திய ஒன்றியம் (2004) வழக்கில், கல்வி வணிகமயமாக்கப்படுவதைத் தடுக்கக் கட்டணங்களை முறைப்படுத்த மாநில அரசுகளுக்கு அதிகாரம் உள்ளது என்று நீதிமன்றம் தெளிவுபடுத்தியது. இந்தச் சட்ட ஜன்னலைப் பயன்படுத்தியே மாநிலங்கள் தங்கள் சட்டங்களை இயற்றியுள்ளன.

தமிழ்நாட்டின் 'மாநில நிர்ணய' மாதிரி

தமிழ்நாடு ஒரு முன்னோடியாகத் திகழ்ந்து, 2009-ல் தமிழ்நாடு பள்ளிகள் (கட்டண வசூல் ஒழுங்குமுறை) சட்டத்தை இயற்றியது. இந்த மாதிரி மிகவும் கடுமையானது. புகார்களுக்காகக் காத்திருக்காமல், ஓய்வுபெற்ற உயர் நீதிமன்ற நீதிபதி தலைமையிலான மாநிலக் குழுவே, மாநிலத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு தனியார் பள்ளிக் கட்டணத்தையும் மூன்று ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை முன்கூட்டியே நிர்ணயிக்கும்.

இது முழுமையான மாநிலக் கட்டுப்பாட்டை வழங்கினாலும், பல வழக்குச் சிக்கல்களில் சிக்கியுள்ளது. ஆசிரியர் ஊதிய உயர்வு போன்ற யதார்த்தமான நிலைகளை இக்குழு புறக்கணிப்பதாகப் பள்ளிகள் வாதிடுகின்றன. மேலும், மாநிலத்தில் உள்ள சி.பி.எஸ்.இ (CBSE) பள்ளிகள் 2012-ல் உச்ச நீதிமன்றத்தில் இடைக்காலத் தடை பெற்றதால், மாநிலப் பாடத்திட்டப் பள்ளிகள் முறைப்படுத்தப்படும் நிலையில், மத்திய பாடத்திட்டப் பள்ளிகள் ஓரளவுக்கு சுதந்திரமாகச் செயல்படும் சூழல் நிலவுகிறது.

குஜராத்தின் 'கடுமையான உச்சவரம்பு' மாதிரி

2017-ல் குஜராத் அறிமுகப்படுத்திய சட்டத்தின்படி, கட்டணங்களுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட பண வரம்பு நிர்ணயிக்கப்பட்டது. உதாரணமாக: ஆரம்பப் பள்ளிக்கு ரூ.15,000, மேல்நிலைப் பள்ளிக்கு ரூ.25,000 மற்றும் உயர்நிலைப்பள்ளிக்கு ரூ.27,000 என உச்சவரம்பு வைக்கப்பட்டது. இதைவிட அதிகக் கட்டணம் வசூலிக்க விரும்பும் பள்ளிகள், தணிக்கை செய்யப்பட்ட கணக்குகளுடன் கட்டண ஒழுங்குமுறைக் குழுவை அணுகி தங்கள் செலவுகளை நியாயப்படுத்த வேண்டும்.

மகாராஷ்டிரா மற்றும் ராஜஸ்தானின் 'கருத்தொற்றுமை' மாதிரி

இங்கு மாநில அரசு தலையிடுவதற்கு முன், உட்புறக் கருத்தொற்றுமைக்கு முக்கியத்துவம் அளிக்கப்படுகிறது. மகாராஷ்டிராவில் பள்ளிக் கட்டண உயர்வு, பெற்றோர் ஆசிரியர் சங்கத்தின் (பி.டி.ஏ) செயற்குழுவால் அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும். நிர்வாகத்தின் முடிவிற்கும் பி.டி.ஏ-வின் முடிவிற்கும் இடையே 15 சதவீதத்திற்கும் குறைவான வித்தியாசம் இருந்தால், பள்ளியின் முடிவே செல்லும். அரசு தலையிட வேண்டுமெனில், மொத்த பெற்றோர்களில் 25 சதவீதம் பேர் புகார் அளிக்க வேண்டும். டெல்லியின் புதிய சட்டம் இந்த முறையைப் பின்பற்றியே உருவாக்கப்பட்டுள்ளது, ஆனால் அங்கு 25 சதவீதத்திற்குப் பதில் 15 சதவீதம் போதுமானது என வரம்பு குறைக்கப்பட்டுள்ளது.

சட்ட ரீதியான செல்லுபடி 

அரசியலமைப்பின் 19(1)(g) பிரிவின் கீழ் வழங்கப்பட்டுள்ள அடிப்படை உரிமையை (எந்தவொரு தொழிலையும் செய்யும் உரிமை) மீறுவதாகக் கூறி தனியார் பள்ளி சங்கங்கள் இச்சட்டங்களை எதிர்க்கின்றன. இருப்பினும், 2021-ல் ராஜஸ்தான் சட்டத்தை உச்ச நீதிமன்றம் உறுதி செய்தது. அரசு கட்டணத்தைத் தீர்மானிக்க முடியாது, ஆனால் அது "நியாயமானது" தானா என்பதை உறுதி செய்ய முறைப்படுத்தலாம் என்று கூறியது.

இதேபோல், பீகார் (2019) மற்றும் சத்தீஸ்கர் (2020) மாநிலச் சட்டங்களையும் அந்தந்த உயர் நீதிமன்றங்கள் உறுதி செய்துள்ளன. டெல்லியைப் பொறுத்தவரை, சட்டத்தைப் பாதுகாப்பது மட்டுமல்லாமல், அமைக்கப்பட்ட மாவட்ட மற்றும் சீராய்வுக் குழுக்கள் முறையாகச் செயல்படுவதை உறுதி செய்வதே மிகப்பெரிய சவாலாக இருக்கும்.

source https://tamil.indianexpress.com/explained/states-regulate-private-school-fees-delhi-new-law-10925183