இன்று இலங்கையின் ஒரு பகதியாக உள்ள கச்சத் தீவு, தமிழ்நாட்டில் மிகப்பெரிய அரசியல் பிரச்னையாக உள்ளது.
சமீபத்தில், இலங்கை அதிபர் ரணில் விக்ரமசிங்கேவின் புதுடெல்லி பயணத்தை முன்னிட்டு, தமிழக முதல்வர் மு.க.ஸ்டாலின், தீவை மீட்கக் கோரி பிரதமர் மோடிக்கு கடிதம் எழுதியிருந்தார்.
அந்தக் கடிதத்தில், “கச்சத்தீவை, மாநில அரசின் அனுமதியின்றி, மத்திய அரசு, இலங்கைக்கு மாற்றியதால், தமிழக மீனவர்களின் உரிமைகள் பறிக்கப்பட்டு, அவர்களின் வாழ்வாதாரம் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது” எனத் தெரிவித்திருந்தார்.
கச்சத்தீவு எங்குள்ளது?
கச்சத்தீவு என்பது இந்தியாவிற்கும் இலங்கைக்கும் இடையில் உள்ள பாக் ஜலசந்தியில் 285 ஏக்கர் பரப்பளவில் மக்கள் வசிக்காத பகுதி ஆகும். இது 1.6 கிமீ நீளமும் 300 மீட்டர் அகலமும் கொண்டது.
இது இந்தியக் கடற்கரையிலிருந்து சுமார் 33 கிமீ தொலைவில் ராமேஸ்வரத்தின் வடகிழக்கில் அமைந்துள்ளது. இது யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்து தென்மேற்கே சுமார் 62 கி.மீ தொலைவில், இலங்கையின் வடக்கு முனையில், இலங்கைக்கு சொந்தமான மக்கள் வசிக்கும் டெல்ஃப்ட் தீவில் இருந்து 24 கி.மீ தொலைவில் உள்ளது.
தீவில் உள்ள ஒரே அமைப்பு 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் கத்தோலிக்க ஆலயம் செயின்ட் அந்தோனி தேவாலயம் ஆகும்.
வருடாந்திர திருவிழாவின் போது, இந்தியா மற்றும் இலங்கை ஆகிய இரு நாடுகளிலிருந்தும் கிறிஸ்தவ பாதிரியார்கள் சேவையை நடத்துகின்றனர், இந்தியா மற்றும் இலங்கை ஆகிய இரு நாடுகளிலிருந்தும் பக்தர்கள் புனித யாத்திரை மேற்கொள்கின்றனர்.
இந்த ஆண்டு ராமேஸ்வரத்தில் இருந்து கச்சத்தீவுக்கு 2,500 இந்தியர்கள் திருவிழாவிற்கு பயணம் செய்தனர்.
மேலும் கச்சத்தீவு நிரந்தர குடியேற்றத்திற்கு ஏற்றதாக இல்லை. ஏனெனில் தீவில் குடிநீர் ஆதாரம் இல்லை.
தீவின் வரலாறு என்ன?
தீவு புவியியல் கால அளவில் ஒப்பீட்டளவில் புதியது, இது 14-ம் நூற்றாண்டு எரிமலை வெடிப்பின் விளைவாகும்.
ஆரம்பகால இடைக்காலத்தில், இது இலங்கையின் யாழ்ப்பாண இராச்சியத்தால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டது. 17 ஆம் நூற்றாண்டில், ராமேஸ்வரத்திலிருந்து வடமேற்கே 55 கிமீ தொலைவில் உள்ள ராமநாதபுரத்தை மையமாகக் கொண்ட ராம்நாடு ஜமீன்தாரிக்குக் கட்டுப்பாடு சென்றது.
ஆங்கிலேயர் ஆட்சியின் போது இது மெட்ராஸ் பிரசிடென்சியின் ஒரு பகுதியாக மாறியது. ஆனால் 1921 ஆம் ஆண்டில், மீன்பிடி எல்லைகளை நிர்ணயிப்பதற்காக, இந்தியாவும் இலங்கையும், அப்போது பிரிட்டிஷ் காலனிகளாக இருந்தபோது, கச்சத்தீவை உரிமை கொண்டாடின.
ஒரு கணக்கெடுப்பு இலங்கையில் கச்சத்தீவைக் குறித்தது, ஆனால் இந்தியாவில் இருந்து வந்த பிரிட்டிஷ் தூதுக்குழு இதை சவால் செய்தது, தீவின் உரிமையை ராமநாடு இராச்சியம் மேற்கோள் காட்டியது. இந்த சர்ச்சை 1974 வரை தீர்க்கப்படவில்லை.
இப்போது என்ன ஒப்பந்தம்?
1974 ஆம் ஆண்டில், இந்திரா காந்தி இந்தியாவிற்கும் இலங்கைக்கும் இடையிலான கடல் எல்லையை நிரந்தரமாக தீர்க்க முயற்சி செய்தார்.
‘இந்தோ-இலங்கை கடல்சார் ஒப்பந்தம்’ என்று அழைக்கப்படும் இந்தக் குடியேற்றத்தின் ஒரு பகுதியாக, இந்திரா காந்தி கச்சத்தீவை இலங்கைக்குக் கொடுத்தார்.
அந்த நேரத்தில், தீவின் மீதான இந்தியாவின் உரிமையை நிறுத்துவது அதன் தெற்கு அண்டை நாடுகளுடன் அதன் உறவுகளை ஆழப்படுத்தும் என்றும் அவர் நினைத்தார்.
மேலும், ஒப்பந்தத்தின்படி, இந்திய மீனவர்கள் கச்சத்தீவிற்கு செல்ல அனுமதிக்கப்பட்டனர். துரதிர்ஷ்டவசமாக, ஒப்பந்தத்தின் மூலம் மீன்பிடி உரிமைகள் பிரச்சினை தீர்க்கப்படவில்லை.
மீன்பிடி வலைகளை உலர்த்துவதற்கு உரிமை வழங்கப்படவில்லை. ஆலயத்துக்கு செல்வதற்கும் விதிமுறைகள் வகுக்கப்பட்டன.
1976 ஆம் ஆண்டின் மற்றொரு ஒப்பந்தம், இந்தியாவில் அவசரநிலை காலத்தில், எந்த நாடும் மற்ற நாடுகளின் பிரத்யேக பொருளாதார மண்டலத்தில் மீன்பிடிக்க தடை விதித்தது.
இலங்கை உள்நாட்டுப் போர் கச்சத்தீவை எவ்வாறு பாதித்தது?
1983 மற்றும் 2009 க்கு இடையில், இலங்கையில் உள்நாட்டுப் போர் வெடித்ததால், எல்லைப் பிரச்சினை தீவிரமாக இருந்தது.
யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்து விடுதலைப் புலிகளின் விநியோக வழிகளை துண்டிக்கும் பணியில் இலங்கை கடற்படையினர் ஈடுபட்டுள்ள நிலையில், இந்திய மீனவர்கள் இலங்கை கடற்பரப்பிற்குள் ஊடுருவுவது சர்வசாதாரணமாக இருந்தது.
இதனால், பெரிய இந்திய இழுவை படகுகள் குறிப்பாக அதிருப்தி அடைந்தன, ஏனெனில் அவை அதிகமாக மீன்பிடிப்பது மட்டுமல்லாமல் இலங்கை மீன்பிடி வலைகள் மற்றும் படகுகளையும் சேதப்படுத்தும்.
2009 இல், விடுதலைப் புலிகளுடனான போர் முடிவுக்கு வந்தது, நிலைமைகள் வியத்தகு முறையில் மாறியது. கொழும்பு தனது கடல் பாதுகாப்பை பலப்படுத்தியது, மேலும் இந்திய மீனவர்கள் மீது கவனம் செலுத்தியது.
இந்தியத் தரப்பில் கடல் வளங்கள் அழிந்து வருவதை எதிர்கொண்ட அவர்கள், பல வருடங்களாக இலங்கைக் கடற்பரப்பிற்குள் நுழைவதைப் போலவே அடிக்கடி நுழைந்தனர், ஆனால் இறுதியில் பின்விளைவுகளைச் சந்திக்கத் தொடங்கினர்.
இதனால், இன்றுவரை, இலங்கை கடற்படையினர் இந்திய மீனவர்களை வழமையாக கைது செய்வதுடன், காவலில் சித்திரவதை மற்றும் மரணம் போன்ற பல குற்றச்சாட்டுகள் உள்ளன. ஒவ்வொரு முறை இதுபோன்ற சம்பவம் நடக்கும் போது கச்சத்தீவுக்கான கோரிக்கை மீண்டும் எழுகிறது.
கச்சத்தீவு விவகாரத்தில் தமிழகத்தின் நிலைப்பாடு என்ன?
கச்சத்தீவு தமிழக அரசை ஆலோசிக்காமல் இலங்கைக்கு வழங்கப்பட்டது என்று இந்திரா காந்தியின் நடவடிக்கைக்கு எதிராக கடுமையான எதிர்ப்புகள் கிளம்பின.
ராம்நாடு ஜமீன்தாரியின் வரலாற்றுக் கட்டுப்பாட்டையும் இந்திய தமிழ் மீனவர்களின் பாரம்பரிய மீன்பிடி உரிமையையும் எதிர்பாளர்கள் மேற்கொள் காட்டினர்.
1991 இல், இலங்கை உள்நாட்டுப் போரில் இந்தியாவின் பேரழிவுகரமான தலையீட்டிற்குப் பிறகு, தமிழ்நாடு சட்டமன்றம் மீண்டும் கச்சத்தீவை மீட்டெடுக்கவும், தமிழக மீனவர்களின் மீன்பிடி உரிமையை மீட்டெடுக்கவும் கோரியது. அன்றிலிருந்து தமிழக அரசியலில் கச்சத்தீவு தொடர்ந்து வந்து கொண்டிருக்கிறது.
இதற்கிடையில், மறைந்த முதல் அமைச்சர் ஜெயலலிதா, “அரசியல் சட்ட திருத்தம் இல்லாமல் கச்சத்தீவை வேறு நாட்டுக்கு விட்டுக்கொடுக்க முடியாது என்று நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்தார். 1974 ஆம் ஆண்டு ஒப்பந்தம் இந்திய மீனவர்களின் பாரம்பரிய மீன்பிடி உரிமைகள் மற்றும் வாழ்வாதாரத்தை பாதித்தது என்று மனுவில் வாதிடப்பட்டது.
2011 ஆம் ஆண்டு முதலமைச்சரான பிறகு, அவர் மாநிலங்களவையில் ஒரு தீர்மானத்தை முன்வைத்தார், மேலும் 2012 இல், இலங்கையால் இந்திய மீனவர்கள் கைது செய்யப்படுவது அதிகரித்து வருவதை அடுத்து, தனது மனுவை விரைவுபடுத்துமாறு உச்ச நீதிமன்றத்திற்குச் சென்றார்.
இருப்பினும், கச்சத்தீவு தொடர்பான மத்திய அரசின் நிலைப்பாட்டில் எந்த மாற்றமும் இல்லை. தீவு எப்போதுமே சர்ச்சைக்குரியதாக இருந்ததால், இந்தியாவுக்குச் சொந்தமான எந்தப் பகுதியும் விட்டுக்கொடுக்கப்படவில்லை அல்லது இறையாண்மையை விட்டுக்கொடுக்கவில்லை என்று வாதிட்டது.
தற்போது தமிழக பாஜக கச்சத் தீவு விவகாரத்தில் குரல் கொடுத்துவருகிறது. முன்னதாக 2014ஆம் ஆண்டு முகுல் ரோத்தகி, “ஒப்பந்தத்தின் அடிப்படையில் கொடுக்கப்பட்ட கச்சத்தீவை எப்படி திரும்ப பெற முடியும்? போர்தான் தொடுக்க வேண்டும்” என்றார் என்பது நினைவு கூரத்தக்கது.
source https://tamil.indianexpress.com/explained/pm-modi-mentions-katchatheevu-why-the-tiny-uninhabited-island-remains-a-hot-button-political-issue-in-tn-738154/
